تو یک عمره کنارم بودی اما

من ِ غافل نفهمیدم که هستی

نخواستم وا کنم چشم دلم ر ُ

چه کابوسی ...

                - نمی دیدم که هستی -

نمی دیدم هوام ُ داری از دور

نه که روحم از عشقت بی خبر بود!

صدام کردی و نشنیدم صدات ُ

دل گمراه من انگار کر بود

همیشه لحظه ی آخر تو بودی

که بی منت خریدی آبروم ُ

گرفتی دست ِ خالیم ُ اگر چه

می تونستی زمین بندازی روم ُ

می تونستی ولی رسوام نکردی

 یه  عمره پیش چشمت رو سیاهم

نذاشتی جز خودت هیشکی بفهمه

چه قد سنگین شده بار ِ گناهم

□

چه خوبه اشک من یادم میاره

بازم  قول و قرار بندگیم ُ

 نمیگم اما بی پرده  میخونی

رو پیشونی  ِ من  شرمندگیم ُ

پشیمونیم ُ می بینی تو چشمام

که لبریز از یه بغض بی اراده س                                            

برای تو که بخشنده ترینی

گذشتن از گناهم خیلی ساده س

همیشه لحظه ی آخر تو بودی

که بی منت خریدی آبروم ُ

گرفتی دست ِ خالیم ُ اگر چه

می تونستی زمین بندازی روم

بازگشت به صفحه ی آثار اعضا